یکی از انواع رستوریشنهای تمام سرامیکی، IPS-empress است. در این مقاله میخواهیم مقایسه تراش مارژین در مقاومت به شکست رستوریشنهای تمام سرامیکی IPS e.max را انجام دهیم. با ما همراه باشید.
با توجه به درخواست بیماران برای داشتن ترمیمهای مشابه با دندانهای طبیعی، به ویژه از نقطه نظر زیبایی، استفاده از ترمیمهای تمام سرامیک رواج روزافزونی یافته است. مزیت دیگر روکشهای تمام سرامیک در مقایسه با روکش متال- سرامیک، نبود فلز در ساختار آنها است; زیرا جزء فلزی این رستوریشنها میتواند سبب بروز مشکلاتی از قبیل سمیت شیمیایی، کروژن، تغییر رنگ لثه و ایجاد واکنشهای آلرژیک نسبت به برخی فلزات از جمله نیکل شود. همچنین دستیابی به تطابق رنگ ایدهآل در این رستوریشنها مشکل است. به همین خاطر اقبال عمومی به سمت روکشهای تمام سرامیکی میل نموده است. دو مزیت اصلی روکشهای تمام سرامیکی زیبایی و زیست سازگاری بالای آنها است.
در سالهای اخیر رستوریشنهای تمام سرامیک برای ترمیم دندانهای خلفی استفاده شدند. شکست بعضی از روکشها در اثر نیروهای حین جویدن بر روی مولر و پرمولر به علت مقاومت مکانیکی پایین روکشهای تمام سرامیکی رخ میدهد که یکی از خصوصیات ذاتی سرامیک است. روشهای مختلفی جهت تقویت رستوریشنهای سرامیکی وجود دارد، از جمله این روشها ،تقویت سرامیکها با کریستالهای اکسید آلومینیوم، لوسایت، لیتیوم دیسیلیکات و زیرکونیا میباشد. مواد سرامیکی در مقابل استرسهای کششی بسیار حساسند و مقاومت مکانیکی آنها به نحو بارزی متاثر از وجود خطوط سطحی و حبابهای داخلی میباشد. چنین نواقصی ممکن است محلی جهت شروع ترک باشند. خود این پدیده نیز تحت تاثیر عواملی چون طراحی مارژین، ضخامت رستوریشن، استرسهای باقیمانده، تخلخل، شدت، جهت و تناوب نیروهای وارده، ضریب کشسانی اجزای رستوریشن، نواقص اینترفاشیال بین رستوریشن و سمان و شرایط محیط دهان قرار میگیرد.
در برخی مطالعات، استفاده از مارژین رادیال شولدر و در برخی، استفاده از مارژین چمفر عمیق برای حداکثر مقاومت به شکست توصیه شده است. در این مطالعات بیان کردهاند که در رستوریشنهای تمام سرامیکی Inceram مقاومت به شکست در مارژین شولدر کمتر از چمفر است. در مطالعهای دیگر نشان دادند که مقاومت به شکست روکشهای خلفی زیرکونیایی تهیه شده با CAD/CAM در مارژین شولدر کمتر از چمفر است. در بررسی تاثیر طراحی دو نوع مارژین شولدر و چمفر در مقاومت به شکست کور روکشهای تمام سرامیکی Procera به این نتیجه رسیدند که مقاومت به شکست در مارژین شولدر بیش از چمفر است.
محققان با آنالیز اجزای محدود نحوه توزیع استرس روکشهای تمام سرامیکی تهیه شده با CAD/CAM، به این نتیجه رسیدند که در ترمیمهای خلفی، استفاده از تراشهای چمفر همراه با طوقه فلزی، مناسبتر است. در بررسی تاثیر متغیرهای ختم تراش بر دقت لبهای و مقاومت به شکست روکشهای سرامیکی تقویت شده با کامپوزیت، نشان دادند که گرچه میزان فاصله لبهای در ختم تراشهای چمفر بیش از شولدر است ولی مقاومت به شکست درانواع چمفر به طور چشمگیری بالاتر از شولدر میباشد.
محققان همچنین به بررسی مقاومت به شکست دندانهای ترمیم شده با سیستمهای مختلف تمام سرامیکی پرداختند. نتایج این مطالعه نشان داد که مقاومت به شکست ختم تراش شولدر با عمق 1 میلی متر و زاویه داخلی Round end برای دندانهای طبیعی که با کراونهای تمام سرامیکی ترمیم میشوند، قابل مقایسه با سایر رستوریشنها است.
یکی از انواع رستوریشنهای تمام سرامیکی، IPS-empress است; که فاز کریستالی کور آن در نوع IPS e.max press دی سیلیکات لیتیوم و در نوع IPS e.max zircad زیرکونیا میباشد. سپس جهت تهیه روکش نهایی این کورها با IPS e.max ceram پرسلن گذاری میشوند.
در مورد طراحی مارژین در مقاومت به شکست رستوریشنهای تمام سرامیکی مطالعات متعددی برای انواع این رستوریشنها از جمله Inceram انجام شده است، اما در مورد مقاومت به شکست و طراحی مارژین روکشهای IPS-empress مطالعات کمی صورت گرفته است.
با توجه به اختلاف نظر مطالعات قبلی در مورد طراحی مارژین رستوریشنهای تمام سرامیکی، این مطالعه به بررسی مقایسه ای دو نوع تراش مارژین (چمفر و شولدر) در مقاومت به شکست رستوریشنهای تمام سرامیکی IPS e.max پرداخت.
بیشتر بخوانید: تاثیر ضخامتهای پرسلن IPS emax Press بر پلیمریزاسیون سمان رزینی
یکی از مشکلات بزرگ روکشهای تمام سرامیک، امکان شکستن آنها در برابر نیروهای اکلوزالی و لترالی است. در این تحقیق که جهت مقایسه میزان مقاومت به شکست روکشهای تمام سرامیکی Press و ZirCAD در دو نوع ختم تراش چمفر و شولدر انجام گرفت، میانگین مقاومت به شکست در گروههای مختلف معنادار نبود.
بر طبق کاتالوگ و دادههای شرکت ایوکلار مقاومت در برابر شکنندگی در شمش (Ingot)های Press، 75/2 مگاپاسکال و مقاومت به شکست در شمش (Ingot)های ZirCAD، 6 مگاپاسکال بیان شده است. به عبارت دیگر مقاومت به شکست در Ingotهای ZirCAD تقریباً دو برابر مقاومت به شکست در Ingotهای Press میباشد.
در مطالعه حاضر مقاومت به شکست در دو گروه Press و ZirCAD تقریباً مشابه بود. علت این امر را میتوان بدین صورت توضیح داد که به دلیل پرسلنگذاری نمونهها، شکست در گروه ZirCAD پیش از آنکه در کور رخ دهد، در پرسلن رخ داده بود. همچنین ضخامت کور در گروه Press طبق دستورالعمل شرکت ایوکلار 8/1 میلیمتر میباشد و در گروه ZirCAD ضخامت کورها 5/1 میلی متر در نظر گرفته شد. این تفاوت در ضخامت نیز میتواند تا حدی نزدیک شدن میزان استحکام فشاری دو گروه را توضیح دهد. از این رو میتوان گفت در صورت پرسلن گذاری در نمونههای IPS e.max طرح ختم تراش، بر استحکام فشاری روکشهای تک واحدی خلفی تاثیری نمیگذارد.
گرچه در دو مطالعه مقاومت به شکست کور Inceram و نیز کورهای زیرکونیایی در ختم تراش چمفر بیشتر از شولدر بود. و یا در مطالعه دیگر مقاومت به شکست Sintered alumina cores که توسط سیستم CAD/CAM ساخته شده بودند، در ختم تراش شولدر بیشتر از چمفر بود. در این صورت میتوان گفت که پرسلن گذاری بر نتایج تحقیقات اثرگذار است و چه بسا نتایج مطالعات بالا نیز در صورت پرسلن گذاری متفاوت میبود.
ضریب کشسانی مواد ساپورت کننده کور بر مقاومت به شکست کور تاثیر میگذارند. به همین علت در این مطالعه از دایهای اپوکسی رزین استفاده شد که بهتر از دایهای برنجی هستند.
تفاوت دیگر در شرایط کلینیکی طبیعت شناخته شده باند بین سمانهای چسباننده و مواد دای میباشد. عاقلانه است که تصور کنیم عدم وجود لایه هیبرید در حد فاصل عاج-سمان، بر رفتار بیومکانیکال روکش-دای مداخله میکند. گر چه این فاکتور به طور یکسانی بین گروهها وجود دارد و بنابراین مقایسه بین دو گروه امکان پذیر است.
با توجه به اینکه میزان مقاومت به شکست در چهار گروه بسیار بالاتر از نیروی داخل دهان است، بنابراین هر دو نوع ختم تراش و دو نوع کور میتوانند به طور موفقیت آمیزی استفاده شوند و جایگزین مناسبی برای روکشهای متال سرامیک هستند. از آنجایی که اختلاف آماری معنی داری از نظر مقاومت به شکست در این دو نوع ختم تراش وجود نداشت، میتوان در صورت استفاده از سیستم Press، از هر دوی این ختم تراشها در دندانهای خلفی به طور موفقیت آمیزی استفاده نمود.
امیدواریم از خواندن مقاله مقایسه تراش مارژین در مقاومت به شکست رستوریشنهای تمام سرامیکی IPS e.max رضایت داشته باشید.
منبع: برگرفته از مقاله دکتر احمدزاده و همکاران چاپ شده در مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
در ادامه نظرات خود را برای ما قرار دهید.