امروز با بخش دوم مقاله ارزيابي تأثير ريختگی آلياژ بيس متال بر استحكام باند پرسلن بر آلياژ در خدمت شما عزیزان هستیم. پس با ما همراه باشید.
جهت مشاهده بخش اول مقاله ريختگی آلياژ بيس متال از لینک زیر اقدام کنید.
با توجه به نتايج اين مطالعه، فرضيه‌ي خام، مورد تأييد قرار گرفت و نشان داده شد كه ريختگي مجدد آلياژ مي‌تواند تأثير مخربي بر باند آلياژ با فلز داشته باشد.
آلياژهاي بيسمتال به طور گسترده‌اي در دندانپزشكي و لابراتوار دندانسازی مورد استفاده قرار مي‌گيرند. خصوصيات اين آلياژها توسط حداقل عناصر معدني نظير كربن، موليبديوم، برليوم، تنگستن، منگنز، نيتروژن، تانتاليوم، گاليوم و آلومينيوم كنترل مي‌شود. بسياري از آلياژهاي نيكل- كروم داراي 2 درصد وزني برليوم مي‌باشند. دليل اصلي وجود اين عنصر كاهش دماي ذوب و كاهش ويسكوزيته‌ي آلياژ و در نتيجه كستينگ آسان‌تر و ايجاد مارژين‌هاي تيزتر مي‌باشد.
ريختگي مجدد اضافات آلياژهاي بيس متال، شامل باتن و اسپرو، يك پروسه‌ي معمول در لابراتوار دندانسازی و دندانپزشكي مي‌باشد. اين پروسه مي‌تواند روي تركيب آلياژ، تغييراتي ايجاد كند كه باند پرسلن به آلياژ را تحت تأثير قرار دهد. نتايج اين مطالعه نشان داد، ريختگي مجدد آلياژهاي بيس متال تأثير منفي بر روي استحكام باند بين فلز و پرسلن دارد. بيشترين استحكام باند اندازه گيري شده مربوط به گروه 1 (آلياژ تازه) بود. با توجه به وجود اختلاف معني دار بين گروه 1 و 2، حتي افزودن 50 درصد از آلياژي كه فقط يك بار هم تحت عمليات ريختگي قرار گرفته است، به آلياژ تازه مي‌تواند استحكام باند را كاهش دهد.
عمليات حرارتي اوليه باعث ايجاد يك لايه‌ي اكسيد با ضخامت مناسب روي سطح آلياژ مي‌شود. اعمال حرارت در مراحل بعدي باعث افزايش ضخامت لايه‌ي اكسيد مي‌شود. به علاوه ورود آلودگي‌هاي محيطي به آلياژ و ايجاد تخلخل روي سطح آلياژ بعد از ريختگي مجدد مي‌تواند از علل كاهش استحكام باند باشد. يكي از مكانيسم‌هاي باند بين فلز و سراميك، واكنش شيميايي بين اكسيدهاي سطحي آلياژ با سراميك مي‌باشد. بر طبق چندين مطالعه، فاكتور اصلي در كاهش استحكام باند بين سراميك و آلياژ بيس متال، افزايش ضخامت لايه‌ي اكسيد است. براي كنترل ضخامت لايه‌ي اكسيد در آلياژهاي نيكل-كروم، سازندگان مقادير كمي از عناصري مثل آلومينيوم، برليوم و ييتريوم را به آلياژ اضافه مي‌كنند. پروسه‌ي ريختگي مجدد مي‌تواند باعث كاهش مقادير آلومينيوم، برليوم و ييتريوم شود.
تركيب آلياژ نيز در استحكام باند به پرسلن بعد از كستينگ مجدد تأثير دارد. در مطالعه‌ي انجام شده، آلياژ نقره‌ي پالاديوم بعد از سه بار ريختگي مجدد، استحكام باند قابل قبولي با سراميك نشان داد، در حالي كه ريختگي مجدد كبالت- كروم، به صورت چشمگيري باعث كاهش استحكام باند مي‌شود. همچنين در مطالعه‌ي دیگری نشان داده شده است که ريختگي مجدد تا 2 بار، هيچ تأثيري در استحكام باند آلياژ به پرسلن، در سه نوع آلياژ نابل نداشت. نتايج نشان مي‌دهد كه در صورت استفاده از آلياژهاي بيس متال براي ساخت رستوريشن‌هاي متال سراميك، بهتر است از كستينگ مجدد خودداري كنيم. ولي زماني كه از آلياژهاي قيمتي استفاده مي‌شود، افزودن بالاي 50 درصد آلياژ حاصل از كستينگ قبلي، قابل قبول است.
نتايج حاصل از مطالعات ديگري كه روي آلياژهايي با بيس پالاديوم- نقره انجام شده است، نشان داد، ريختگي مجدد اين آلياژها باعث افزايش ضخامت لايه‌ي اكسيد و افزايش تخلخل در سطح آلياژ مي‌شود كه باعث كاهش استحكام باند پرسلن به آلياژ مي‌شود و در صورت استفاده از بيش از 50 درصد آلياژ قبلي، استحكام باند بطور چشمگيري كاهش مي‌يابد.
از ديگر دلايل ممكن در كاهش استحكام باند بين فلز و پرسلن بعد از ريختگي مجدد، تغيير در خواص فيزيكي آلياژ مي‌باشد. در مطالعه‌اي، مشخص گرديد ريختگي مجدد، باعث كاهش الاستيك مدولوس فلز مي‌شود و به دليل اين كه سراميك، يك ماده‌ي شكننده است توانايي تحمل Deformation فلز را ندارد و دچار شكست مي‌شود.
همچنين CTE فلز نيز بعد از ريختگي مجدد دچار تغيير مي‌شود و اين عدم هماهنگي بين CTE فلز و پرسلن نيز مي‌تواند از علل كاهش استحكام باند بين فلز و پرسلن باشد. بسياري از تست‌ها براي ارزيابي استحكام بين سراميك و آلياژها مورد استفاده قرار مي‌گيرند. با اين وجود تست ايده‌آل وجود ندارد. يكي از تست‌ها Planar shear test مي‌باشد. تست ديگر، تست خمشي است. در تست خمش سه نقطه‌اي، نوار سراميك- فلز در دو نقطه ساپورت مي‌شود و نيرو در بين دو نقطه اعمال مي‌شود تا شكست رخ دهد. يك باند قابل قبول زماني وجود دارد كه نيروي مورد نياز براي شكست بالاتر از 25 مگاپاسكال باشد. تست خمش سه نقطه‌اي، مورد تأييد ADA مي‌باشد و از مزاياي آن مي‌توان به سادگي، تكرارپذير بودن، ارزيابي كمي استحكام باند و قابل استفاده بودن براي تمام انواع سراميك- آلياژ، اشاره كرد.
از محدوديت‌هاي اين مطالعه، دشواري يكسان سازي نمونه‌ها طي مراحل لابراتواري و دشواري يكسان سازي شرايط انجام تست بود. از نقاط ضعف اين مطالعه، عدم تشابه نمونه‌ها با روكش بود. در مطالعات آتي مي‌توان از نمونه‌هايي با شكل كراون استفاده كرد تا به شرايط كلينيكي نزديك‌تر باشد. همچنين استفاده از برندهاي مختلف آلياژ و پرسلن موجود در ماركت پيشنهاد مي‌شود. علاوه بر اين، براي بررسي دقيق‌تر ناحيه‌ي دباند شده‌ي تحت ميكروسكوپ، پيشنهاد مي‌شود اطلاعات دقيق‌تري از Mode of failure در اختيار قرار گيرد.
نتايج اين تحقيق نشان داد كه كستينگ مجدد آلياژ كامند، باعث كاهش معني‌دار استحكام باند متال سراميك مي‌شود.
با اين وجود استحكام باند حتي بعد از 2 بار قرار گرفتن در معرض ريختگي مجدد، قابل قبول است. با توجه به استفاده‌ي گسترده از آلياژهاي بيس متال در ساخت ترميم‌هاي غير مستقيم و اهميت باند مطلوب سراميك فلز در دوام اين ترميم‌ها، از هرگونه عامل مخدوش كننده‌ي اين باند از جمله ريختگي مجدد آلياژ بايد اجتناب گردد.
امیدواریم از خواندن مقاله ريختگی آلياژ بيس متال رضایت داشته باشید.
در ادامه نظرات خود را برای ما قرار دهید.