در این مقاله می‌خواهیم به بررسی اوردنچرهای حمایت شده بوسیله ایمپلنت و آهنربا بپردازیم. این مقاله در راستای بخش پروتز متکی بر ایمپلنت لابراتوار دندانسازی تهران لترال قرار دارد. پس با ما همراه باشید.
خداوند قادر و متعال طی چرخه تکامل در انسان سیستم ماضغه فعال و موثری را آفریده است که در آن برای یک رژیم همه چیز خواری، دندان‌های طبیعی بکار گرفته می‌شوند. دوباره سازی این سیستم در اشخاصی که دندان‌های طبیعی خود را از دست داده‌اند نیازمند طرح‌های ویژه‌ای است. بدین منظور از دست دندان‌ها که قطعات سختی از رزین‌های آکریلی هستند و برای انطباق با مخاط نرم پوشاننده فک شکل داده شده اند، استفاده می‌شوند. لذا مرغوبیت دست دندان بیش از آنکه به کیفیت ساخت مربوط باشد به شالوده محل قرار گرفتن آن بستگی دارد.
با افزایش طول عمر، استفاده مداوم از دست دندان‌ها بخصوص اگر نامرغوب هم باشند، موجب می‌گردد تا ریجهای آلوئول بیش از حد تحلیل روند. به همین دلیل در برخی موارد امکان آن وجود ندارد که گیر و استابیلیتی خوبی برای پروتز کامل بدست آوریم زیرا فاکتورهای مسئول که عبارتند از ادهیژن و کوهیژن کشش سطحی، فشار اسموتیک، ویسکوزیتی و حجم بزاق، قوه ثقل، وضعیت عضلات و اکلوژن فقط به ساخت پروتز به تنهایی ارتباط ندارند و به فاکتورهای دیگری مثل تحلیل و از بین رفتن استخوان آلوئول، کاهش عمق وستیبول و فاکتورهای سایکولوژیک نیز مربوط می‌شود.
بیماران فراوانی وجود دارند که عدم تامین گیر مناسب، تحلیل شدید ریج ناشی از دندان‌های مصنوعی نامرغوب، پی آمدهای روانی ناشی از پذیرش پروتز متحرک، اختلالات فانکشنال نظیر رفلکس‌های استفراغ شدید و شرایط دهانی نامناسب که تحمل بافت‌های دهانی را پایین می‌آورند، پروتز را برای بیماران نامطلوب ساخته و عوارض ناشی از یک تغذیه نامناسب را در تمامی عمر یدک می‌کشند.
در گذشته برای این بیماران از روش‌های مختلف جراحی نظیر عمیق کردن وستیبول، استفاده از پیوندهای لثه‌ای یا پوست و بالاخره بازسازی ریج تحلیل رفته استفاده می‌کردند که هنوز در بعضی از کلینیک‌ها بکار می‌روند لیکن چنانچه در ناحیه کوچکی انجام گیرد مفید واقع می‌شوند. استفاده از استخوان، مواد آلوپلاستیک (هیدروکسی آپاتایت، تری کلسیم فسفات) را نیز برای افزایش ریج بکار برده‌اند که با موفقیت کامل همراه نبوده و ایجاد ارتفاع و عرض ایده آلی را برای مدت طولانی و در حد مطلوب به دنبال نداشته است.
با تصحیح تکنیک‌های قدیمی، روش‌های جدیدتری ارائه گردیدند. با پایه گذاری روش‌های مختلف کاشت دندان در دهان بیمارانی که با مشکل از دست دادن شدید یا فقدان ریج آلوئول مواجهند، امید تازه‌ای به وجود آمده است. کشف ایمپلنت‌های اسئواینتگریشن فکی در سال 1960 توسط پروفسور برانمارک دنیای جدیدی به روی بیماران فوق گشود و در طرح درمان‌های پروتزی انقلابی به پا کرده است به طوریکه امروزه ما می‌توانیم برای قوس‌های بی‌دندان پروتزهای شبیه Fixed bone anchoraged Implant Restoration بسازیم. هر چند که بهای ساخت بعضی از انواع پروتزهای فیکس با استفاده از ایمپلنت بسیار بالا بوده به نحوی که استفاده از آن را برای بعضی از بیماران محدود ساخته است.
در بین روش‌های فوق‌الذکر ایمپلنت اوردنچر به خاطر سهولت کار، عدم بار اقتصادی بالا، تعبیه فیکسچرهای کمتر، فقدان اعمال جراحی تهاجمی، مشکلات لابراتواری کمتر، فقدان اعمال جراحی تهاجمی، مشکلات لابراتواری کمتر و گاهی استفاده از دنچرهای موجود برای بعضی از بیماران ارجحیت دارد. علاوه بر مزایای فوق الذکر حضور لبه‌های اوردنچر کمک به ساپورت وضعیت صورت بیمار در بیماران مبتلا به ریج های کاملا صاف می‌کند. اوردنچرها به وسیله ایمپلنت و همینطور مخاط ساپورت شده و بنابراین بیماران در مقایسه با پروتزهایی که فقط با ایمپلنت ساپورت می‌شوند، به ایمپلنت کمتری نیاز دارند.
جهت تامین اتچمنت اوردنچر به ایمپلنت، محققین روش های مختلفی را ارائه نمودند که می‌توان از بال، بار و مگنت نام برد. در ریجهای صاف که ارتفاع بسیار کمی داشته و پهنای آن‌ها از چهار میلی متر باریک‌تر است، دو مورد اول منع کاربرد دارد و لذا آهنربا آخرین انتخاب باشد.
اوردنچرها معمولا توسط چهار عدد ایمپلنت ساپورت می‌شوند که در کشور ما با توجه به تحریم‌ها و محدودیت‌های اقتصادی، استفاده از چهار عدد ایمپلنت هزینه گزافی را به بیمار تحمیل می‌کند به ویژه اگر بیماران از طبقات اجتماعی و اقتصادی محروم جامعه هم باشند. همچنین ریج این بیماران باریک و اغلب نامناسب است لذا در این تحقیق ما بر آنیم تا تعداد فیکسچرها را کاهش داده و قدرت آهنربا را افزایش دهیم. به عبارت دیگر 2 عدد فیکسچر در ناحیه کانین‌ها که اغلب استخوان کافی وجود دارد، بکاریم و از یک عدد آهنربا با نیروی برابر پانصد گرم برای هر یک استفاده کنیم. نتیجتا علاوه بر اینکه مخارج را کاهش داده‌ایم قدرت آهن ربا را همچنان بالا نگه داشته‌ایم. لذا اهداف مقاله اوردنچرهای حمایت شده ایمپلنت و آهنربا عبارتند از:
- بررسی امکان کار گذاشتن فیسکچرهای کوتاه در ریجهای کاملا صاف
- بررسی تامین گیر پروتز توسط آهن ربا با قدرت 500 گرم نیرو و دو عدد فیکسچر
- بررسی اثرات آهن ربا بر انساج برای ایمپلنت به ویسله آزمایشات رادیو گرافیک، هیستولوژیک و بررسی‌های کلینیکی (تغییر رتگ، تورم، خونریزی، افزایش حجم، شیار لثه و تحلیل استخوان).
امیدواریم از خواندن بخش اول مقاله بررسی اوردنچرهای حمایت شده ایمپلنت و آهنربا رضایت داشته باشید. برای خواندن بخش دوم این مقاله بر روی لینک زیر کلیک کنید.
بخش دوم مقاله
در ادامه می‌توانید نظرات خود را برای ما قرار دهید.
منبع: برگرفته از مقاله دکتر عرب و همکاران چاپ شده در مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد